Siedziba rogalińska to jedna z najważniejszych polskich rezydencji wzniesionych w XVIII wieku. Swą sławę zawdzięcza urokliwemu położeniu, bogatej historii, ciekawej architekturze i wspaniałym zbiorom artystycznym. Od 1 października po ponad dwuletnim remoncie muzeum w Rogalinie ponownie otwiera swoje wnętrza dla zwiedzających. Oglądać można odrestaurowane wnętrza korpusu głównego, w skrzydle północnym Gabinet Edwarda hr. Raczyńskiego, który jest wierną rekonstrukcją pokoju w londyńskim mieszkaniu przy 8 Lennox Garden, gdzie Prezydent RP na Uchodźstwie spędził ostatnie 26 lat swojego życia., galerię malarstwa z płótnami najwybitniejszych malarzy polskich przełomu XIX i XX wieku: Jana Matejki, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Juliana Fałata, Olgi Boznańskiej, Leona Wyczółkowskiego oraz dzieła znanych artystów zagranicznych, m.in. Fritsa Thaulowa, Maurice Chabasa, Alberta Besnarda, Georga Buysse, Luisa Comforta Tiffany`ego i wielu innych oraz powozownię z kolekcją zabytkowych pojazdów konnych i akcesoriów podróżnych. Historia pałacu rogalińskiego sięga 2 połowy XVIII wieku, kiedy właścicielem dóbr stał się Kazimierz Raczyński, późniejszy marszałek koronny na dworze Stanisława Augusta Poniatowskiego. W latach 1768-1774 zbudowano dla niego późnobarokowe założenie pałacowe wg projektów nieznanego architekta, pochodzącego najprawdopodobniej z kręgu warszawsko – saskiego. W latach 80-tych XVIII wieku przeprowadzono modernizację wnętrz pałacu w stylu klasycystycznym. Autorami projektów byli najwybitniejsi wówczas architekci królewscy: Dominik Merlini i Jan Christian Kamsetzer. Właściciel Rogalina w latach 1810-1845 – Edward hr. Raczyński przekształcił salę balową na zbrojownię o neogotyckiej dekoracji i umieścił w niej zbiór pamiątek narodowych, zaś kaplicę pałacową w skrzydle południowym na bibliotekę i archiwum. W 1820 roku, na wschodnim krańcu osi założenia, wzniósł kaplicę – kopię rzymskiej świątyni Maison Carree w Nimes niedaleko Marsylii pełniącą jednocześnie funkcję mauzoleum rodowego, a całość założenia pozserzył o park krajobrazowy. W latach 90-tych XIX wieku Edward Aleksander Raczyński, piąty dziedzic Rogalina, wraz z żoną Różą z hr. Potockich stworzyli w pałacu neobarokową bibliotekę i przeprowadzili jego gruntowną renowację. Prace projektował i prowadził krakowski architekt Zygmunt Hendel. W roku 1910 Edward Aleksander Raczyński wzniósł też w bezpośrednim sąsiedztwie pałacu budynek galerii malarstwa i umieścił w nim gromadzoną przez siebie od lat 80-tych XIX wieku kolekcję malarstwa polskiego i europejskiego przełomu wieków. Był to jeden z nielicznych w tym czasie na ziemiach polskich obiekt zbudowany z myślą o udostępnianiu go publiczności. W 1991 roku syn twórcy rogalińskiej galerii – Edward Bernard hr. Raczyński, Prezydent RP na Uchodźstwie, powołał Fundację im. Raczyńskich przy Muzeum Narodowym w Poznaniu, której przekazał prawa własności do pochodzących z pałacu dzieł sztuki oraz zespołu rezydencjonalnego. Położoną malowniczo w dolinie Warty rogalińską rezydencję wraz z ogrodem francuskim z drugiej połowy XVIII wieku, otacza malowniczy park krajobrazowy w stylu angielskim, z unikatowym w skali europejskiej skupiskiem starych dębów. Spośród nich największą sławą cieszą się, noszące imiona legendarnych słowiańskich braci, dęby Lech, Czech i Rus.
